
ഇന്ത്യയുടെ തലസ്ഥാന നഗരിയോട് ചേർന്നുനിൽക്കുന്ന, വ്യവസായ ശാലകളും കോർപ്പറേറ്റ് ഓഫീസുകളും നിറഞ്ഞ നോയിഡ. ആധുനികതയുടെയും വികസനത്തിന്റെയും പ്രതീകമായി പലരും കാണുന്ന ഈ നഗരത്തിലെ നിതാരി എന്ന ഗ്രാമം, 2006-ൽ രാജ്യത്തിന്റെ മനസ്സാക്ഷിയെ മരവിപ്പിച്ച ഒരു കൊടുംക്രൂരതയുടെ പര്യായമായി മാറി. കുട്ടികളെയും യുവതികളെയും കൊന്നുതിന്നുന്ന നരഭോജികളുടെ ഭീകരകഥകളായിരുന്നു നിതാരിയിലെ ഒരു വീട്ടിൽ നിന്ന് ലോകം കേട്ടത്. നിതാരി കൂട്ടക്കൊലകൾ കേവലം ഒരു കുറ്റകൃത്യമായിരുന്നില്ല; അത് പോലീസിന്റെ കെടുകാര്യസ്ഥതയുടെയും നഗരങ്ങളിലെ ചേരികളിൽ ജീവിക്കുന്ന നിസ്സഹായരായ മനുഷ്യരുടെ അരക്ഷിതാവസ്ഥയുടെയും നേർക്കാഴ്ച കൂടിയായിരുന്നു.
ഭീകരതയുടെ തുടക്കം
2006 ഡിസംബർ 29. നോയിഡയിലെ സെക്ടർ 31-ലുള്ള ഡി-5 എന്ന വീടിന്റെ പിന്നിലെ അഴുക്കുചാലിൽ നിന്ന് മനുഷ്യന്റെ അസ്ഥികൂടത്തിന്റെ ഭാഗങ്ങൾ കണ്ടെത്തിയതോടെയാണ് ആ നടുക്കുന്ന സത്യങ്ങൾ പുറത്തുവരാൻ തുടങ്ങിയത്. ആ വീട്ടിലെ താമസക്കാരൻ, വ്യവസായിയായ മൊനീന്ദർ സിങ് പാന്ഥറും അദ്ദേഹത്തിന്റെ വീട്ടുജോലിക്കാരനായ സുരീന്ദർ കോലിയുമായിരുന്നു.
കഴിഞ്ഞ കുറേ മാസങ്ങളായി നിതാരി ഗ്രാമത്തിൽ നിന്ന് നിരവധി കുട്ടികളെയും സ്ത്രീകളെയും കാണാതായിരുന്നു. കൂടുതലും സമീപത്തെ ചേരികളിൽ താമസിക്കുന്ന പാവപ്പെട്ട കുടിയേറ്റ തൊഴിലാളികളുടെ മക്കളായിരുന്നു ഇരകൾ. ഓരോ തവണയും മക്കളെ കാണാനില്ലെന്ന പരാതിയുമായി പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ എത്തിയ മാതാപിതാക്കളെ അധികാരികൾ പരിഹസിച്ചും ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയും തിരിച്ചയച്ചു. കുട്ടികൾ ആരുടെയെങ്കിലും കൂടെ ഒളിച്ചോടിയതാകാം എന്ന പതിവ് നിഗമനത്തിൽ പോലീസ് അന്വേഷണം അവസാനിപ്പിച്ചു. എന്നാൽ, പായൽ എന്ന 20 വയസ്സുകാരിയുടെ തിരോധാനമാണ് കേസിൽ നിർണ്ണായകമായത്. പായലിന്റെ മൊബൈൽ ഫോൺ കേന്ദ്രീകരിച്ച് നടത്തിയ അന്വേഷണം പോലീസിനെ ഡി-5 എന്ന ആ വീട്ടിലെത്തിച്ചു. തുടർന്ന് നടത്തിയ പരിശോധനയിലാണ് അഴുക്കുചാലിൽ നിന്ന് അസ്ഥിക്കഷ്ണങ്ങൾ കണ്ടെടുത്തത്.
പ്രതികളും ഞെട്ടിക്കുന്ന കുറ്റസമ്മതവും.
പോലീസ് മൊനീന്ദർ സിങ് പാന്ഥറിനെയും സുരീന്ദർ കോലിയെയും അറസ്റ്റ് ചെയ്തു. ചോദ്യം ചെയ്യലിൽ കോലി നടത്തിയ കുറ്റസമ്മത മൊഴി കേട്ട് അന്വേഷണ ഉദ്യോഗസ്ഥർ പോലും ഞെട്ടിത്തരിച്ചു. കോലിയുടെ മൊഴി ഇങ്ങനെയായിരുന്നു:
അയാൾ കുട്ടികളെയും യുവതികളെയും പലതരത്തിലുള്ള പ്രലോഭനങ്ങൾ നൽകി വീട്ടിലേക്ക് ആകർഷിക്കുമായിരുന്നു. മിഠായിയോ പണമോ നൽകിയാണ് കുട്ടികളെ വശീകരിച്ചിരുന്നത്. വീടിനകത്ത് എത്തുന്ന ഇരകളെ അതിക്രൂരമായി ബലാത്സംഗം ചെയ്യുകയും പിന്നീട് കഴുത്തുഞെരിച്ച് കൊല്ലുകയും ചെയ്യും. മരണശേഷവും മൃതദേഹങ്ങളുമായി ലൈംഗികവേഴ്ചയിൽ ഏർപ്പെടുന്ന ‘നെക്രോഫീലിയ’ എന്ന മനോവൈകല്യത്തിന് അടിമയായിരുന്നു കോലി.
കൊലപാതകത്തിന് ശേഷം, മൃതദേഹങ്ങൾ വീടിന്റെ കുളിമുറിയിലിട്ട് കഷണങ്ങളായി വെട്ടിമുറിക്കും. ചില ശരീരഭാഗങ്ങൾ പാചകം ചെയ്ത് ഭക്ഷിക്കുകയും ബാക്കിയുള്ളവ പ്ലാസ്റ്റിക് കവറുകളിലാക്കി വീടിന് പിന്നിലുള്ള അഴുക്കുചാലിൽ ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യും. ഈ രീതിയിൽ കുറഞ്ഞത് 19 പേരെയെങ്കിലും കൊലപ്പെടുത്തിയതായി കോലി സമ്മതിച്ചു. വീടിന്റെ പരിസരത്തുനിന്നും അഴുക്കുചാലിൽ നിന്നും കുട്ടികളുടെ വസ്ത്രങ്ങളും ചെരിപ്പുകളും നിരവധി തലയോട്ടികളും അസ്ഥിക്കഷ്ണങ്ങളും പോലീസ് കണ്ടെടുത്തു.
തുടക്കത്തിൽ, പാന്ഥറിനും കൊലപാതകങ്ങളിലും അവയവക്കച്ചവടത്തിലും പങ്കുണ്ടെന്ന് സംശയിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും, സി.ബി.ഐ അന്വേഷണത്തിൽ കൊലപാതകങ്ങൾ നടത്തിയതും നരഭോജനത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടതും പ്രധാനമായും കോലിയാണെന്ന് തെളിഞ്ഞു.
കുടുംബങ്ങളുടെ കണ്ണീരും പോലീസിന്റെ അനാസ്ഥയും
നിതാരിയിലെ ഇരകളുടെ കുടുംബങ്ങൾ അനുഭവിച്ച വേദന പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്തതായിരുന്നു. തങ്ങളുടെ മക്കളെ കാണാനില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ് മാസങ്ങളോളം അവർ പോലീസ് സ്റ്റേഷനുകൾ കയറിയിറങ്ങി. ഓരോ തവണയും പോലീസിന്റെ ഭാഗത്തുനിന്നുണ്ടായത് ക്രൂരമായ അവഗണനയായിരുന്നു. “നിങ്ങളുടെ പെൺകുട്ടികൾ ഒളിച്ചോടിയതായിരിക്കും, കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് തിരികെ വരും” എന്നായിരുന്നു പോലീസിന്റെ സ്ഥിരം മറുപടി. ദരിദ്രരും സാധാരണക്കാരുമായതുകൊണ്ടുതന്നെ അവരുടെ വാക്കിന് ആരും വില കൽപ്പിച്ചില്ല.
തങ്ങളുടെ കുട്ടികളുടെ അഴുകിയ ശരീരഭാഗങ്ങളും വസ്ത്രങ്ങളും തിരിച്ചറിയേണ്ടി വന്ന ആ മാതാപിതാക്കളുടെ горе കണ്ണീരിൽ കുതിർന്നതായിരുന്നു. തങ്ങൾ ഭയന്നതുതന്നെ സംഭവിച്ചുവെന്നും, തങ്ങളുടെ പരാതിക്ക് പോലീസ് അൽപമെങ്കിലും വില നൽകിയിരുന്നെങ്കിൽ ഒരുപക്ഷേ ചില കുട്ടികളെയെങ്കിലും രക്ഷിക്കാമായിരുന്നുവെന്നും അവർ വിലപിച്ചു. നിതാരി സംഭവം പോലീസിന്റെ പക്ഷപാതപരമായതും മനുഷ്യത്വരഹിതവുമായ മുഖം സമൂഹത്തിന് മുന്നിൽ തുറന്നുകാട്ടി.
നിതാരി ഉയർത്തുന്ന ചോദ്യങ്ങൾ
നിതാരി കൂട്ടക്കൊലകൾ ഇന്ത്യൻ സമൂഹത്തോട് ചില കఠിനമായ ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കുന്നുണ്ട്:
1. നഗരങ്ങളിലെ ചേരികളിൽ കുട്ടികൾ സുരക്ഷിതരാണോ? ഉപജീവനത്തിനായി രാവും പകലും ജോലിചെയ്യുന്ന മാതാപിതാക്കളുടെ മക്കൾ പലപ്പോഴും ആരുടെയും ശ്രദ്ധയില്ലാതെയാണ് ചേരികളിൽ വളരുന്നത്. ഈ അരക്ഷിതാവസ്ഥയാണ് കോലിയെപ്പോലുള്ള കുറ്റവാളികൾക്ക് കാര്യങ്ങൾ എളുപ്പമാക്കിയത്.
2. നീതിക്ക് വർഗപരമായ വേർതിരിവുണ്ടോ?** കാണാതായത് ഒരു സമ്പന്ന കുടുംബത്തിലെ കുട്ടിയെയായിരുന്നെങ്കിൽ പോലീസ് ഇതേ അനാസ്ഥ കാണിക്കുമായിരുന്നോ? പാവപ്പെട്ടവന്റെ ജീവന് വിലയില്ലെന്ന ചിന്താഗതി നമ്മുടെ നിയമസംവിധാനത്തിൽ എത്രത്തോളം ആഴത്തിൽ വേരൂന്നിയതാണെന്ന് നിതാരി തെളിയിച്ചു.
3. നമ്മുടെ ചുറ്റുപാടുകളെക്കുറിച്ച് നമ്മൾ ബോധവാന്മാരാണോ? മാസങ്ങളോളം ഒരു വീടിന്റെ പിന്നിൽ നിന്ന് മനുഷ്യമാംസത്തിന്റെ ഗന്ധം വന്നിട്ടും, നിരവധി കുട്ടികളെ കാണാതായിട്ടും അയൽവാസികൾക്ക് കാര്യമായ സംശയമൊന്നും തോന്നാതിരുന്നത് നഗരങ്ങളിലെ സാമൂഹികമായ ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ സൂചനയാണ്.
നിതാരി കേസിൽ സുരീന്ദർ കോലിക്ക് പലതവണ വധശിക്ഷ വിധിക്കുകയും മൊനീന്ദർ സിങ് പാന്ഥറിനെ ചില കേസുകളിൽ ശിക്ഷിക്കുകയും പിന്നീട് അലഹബാദ് ഹൈക്കോടതി വെറുതെ വിടുകയും ചെയ്തു. എങ്കിലും, നിയമപരമായ വിധികളെക്കാൾ ഉപരി, ‘നിതാരി’ എന്ന പേര് ഇന്നും ഭയത്തിന്റെയും അരക്ഷിതാവസ്ഥയുടെയും പ്രതീകമായി ഇന്ത്യയിൽ നിലനിൽക്കുന്നു. ഉപരിതലത്തിൽ ശാന്തമെന്ന് തോന്നുന്ന നമ്മുടെ സമൂഹത്തിനടിയിൽ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന അപകടങ്ങളെക്കുറിച്ചും ഏറ്റവും ദുർബലരായവരെ സംരക്ഷിക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകതയെക്കുറിച്ചുമുള്ള ഒരു തണുത്തുറഞ്ഞ ഓർമ്മപ്പെടുത്തലാണ് നിതാരി.