മഞ്ഞുമ്മൽ ബോയ്സ് എന്ന മലയാള ചിത്രം ഇപ്പോൾ തമിഴ് നാട്ടിലും വലിയ വിജയമാണ്. എന്നാൽ കഴിഞ്ഞ ദിവസം ചിത്രത്തെ കുറിച്ചും മലയാളികളുടെ സ്വൊഭാവത്തെ കുറിച്ചും രൂക്ഷമായ ഭാഷയിൽ ആണ് പ്രശസ്ത എഴുത്തുകാരനും തിരകക്ത കൃത്തും ആന വൈദ്യനുമൊക്കെയായ പി ജയമോഹൻ രൂക്ഷമായ ഭാഷയിൽ വിമർശിച്ചത്. മലയാളികളെ ഒന്നടങ്കം അതി രൂക്ഷമായി ആണ് അദ്ദേഹം വിമർശിച്ചത്
അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത് ഇങ്ങനെ – ഇന്നലെ മഞ്ഞുമ്മൽ ബോയ്സ് എന്ന മലയാള സിനിമ മറ്റുള്ളവരുടെ അപാരമായ പുകഴ്ത്തലും അലർച്ചകളിലൂടെയും അഭിപ്രായങ്ങളും കേട്ടത് മൂലം കണ്ടു.
മഞ്ഞുമ്മൽ ബോയ്സ് എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അലോസരപ്പെടുത്തുന്ന ചിത്രമായിരുന്നു. കാരണം അത് കാണിക്കുന്നത് കെട്ടുകഥയല്ല. ദക്ഷിണേന്ത്യയിലുടനീളമുള്ള വിനോദസഞ്ചാര കേന്ദ്രങ്ങളിലേക്കെത്തുന്ന കേരളത്തിലെ വിനോദ സഞ്ചാരികളും തീർഥാടകരും ഇതേ ചിന്താഗതിയാണ് പങ്കിടുന്നത്. വിനോദസഞ്ചാര കേന്ദ്രങ്ങളിൽ മാത്രമല്ല, കാടുകളിലും എത്താറുണ്ട് ഇക്കൂട്ടർ . മദ്യപിച്ചാൽ മതി. ഛർദ്ദിക്കുക ,ഓക്കാനിക്കുക , സംഘർഷം ഉണ്ടാക്കൽ , വീഴൽ, അതിക്രമിച്ചു കടക്കൽ. മറ്റൊന്നിലും താൽപ്പര്യമില്ല. അടിസ്ഥാന അറിവില്ല. പൊതു നാഗരികതയില്ല.
ഊട്ടി, കൊടൈക്കനാൽ, കുറ്റാലം പ്രദേശങ്ങളിൽ ചുരുങ്ങിയത് പത്തു തവണയെങ്കിലും ഈ മലയാളം കുടിയന്മാർ റോഡിൽ അടിയുണ്ടാക്കുന്ന്തും പ്രശ്ങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നതും ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. അവരുടെ വണ്ടിയുടെ ഇരുവശവും ഛർദ്ദിയിൽ മൂടിയിരിക്കുന്നു – ഈ ചിത്രത്തിൽ കാണിച്ചിരിക്കുന്നതുപോലെ. കുടിച്ച ശേഷം മദ്യക്കുപ്പികൾ വലിച്ചെറിഞ്ഞ് പൊട്ടിക്കും. സംശയമുണ്ടെങ്കിൽ ചെങ്കോട്ട – കുറ്റാലം റോഡിലോ കൂടല്ലൂർ – ഊട്ടി റോഡിലോ പോയി പൊട്ടിത്തകർന്ന കുപ്പികൾ ഉണ്ടോ എന്ന് നോക്കുക. അത് അവർ അഭിമാനത്തോടെ സിനിമയിൽ കാണിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
അവരുമായി ഞങ്ങൾ പലതവണ യുദ്ധത്തിന് പോയിട്ടുണ്ട്. ഒരിക്കൽ വാഗമൺ പുൽത്തകിടിയിൽ ഞങ്ങളോടൊപ്പം വന്ന മദ്രാസ് ഹൈക്കോടതിയിലെ അഭിഭാഷകനായ സെന്തിൽകുമാർ അവർ എറിഞ്ഞ കുപ്പികൾ പെറുക്കി നീക്കി.
ഓരോ വർഷവും കുറഞ്ഞത് ഇരുപത് ആനകളെങ്കിലും ഈ കുപ്പിച്ചില്ലുകൾ കാലിൽ തറച്ചു മുറിവുണ്ടാക്കി പഴുത്തു മരിക്കുന്നു. ഇത് കണ്ടു ആത്മരോഷത്തോടെയും ദേഷ്യത്തോടെയും ഞാനെഴുതിയ ആനവൈദ്യൻ മലയാളത്തിലും ലക്ഷക്കണക്കിന് കോപ്പികൾ വിറ്റുപോയി. എന്നാൽ ഈ സിനിമയുടെ സംവിധായകൻ ഇത് വായിച്ചിരിക്കാൻ സാധ്യതയില്ല.
ഈ മലയാള മണ്ടന്മാർക്ക് മറ്റൊരു ഭാഷയുടെ വാക്ക് അറിയില്ല. എല്ലാ ചോദ്യങ്ങൾക്കും മലയാളത്തിൽ ഉത്തരം നൽകും. എന്നാൽ മറ്റുള്ളവർ അവരുടെ ഭാഷ അറിയണം എന്ന ചൊല്ല് അവർക്കറിയാം. ഈ സിനിമയിൽ തമിഴ്നാട് പോലീസ് അവരോട് പെരുമാറുന്ന രീതിയും യഥാർത്ഥമാണ്. അടിയല്ലാതെ അവർക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല.
കേരളത്തിൽ കല്യാണത്തിന് പോകുന്നത് ഒരു പരീക്ഷണമായി മാറിയിരിക്കുന്നു. മലയാളികൾ രണ്ടു തരത്തിലാണ്. അന്യനാട്ടിൽ ചോര യൊഴുക്കി പണിയെടുക്കുന്ന തൊഴിലാളികൾ. രണ്ടാമത്തെ കൂട്ടർ നാട്ടിൽ അവരെ ചൂഷണം ചെയ്തു ജീവിക്കുന്ന മദ്യപാനികൾ . ഏത് കല്യാണത്തിനും ബഹളത്തിനും ഈ മദ്യപസംഘങ്ങൾ തിരിയുന്നു. മണപ്പന്തലിൽ തന്നെ ഛർദ്ദിക്കുന്നവരും കുറവല്ല. വിവാഹ ചടങ്ങിൽ വരൻ തന്നെ ഛർദ്ദിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.
തമിഴ്നാട് കേരളത്തിലേക്ക് നീങ്ങുകയാണെന്ന് കൂടി പറയണം. കേരളത്തിലെ വ്യത്യാസം, മയക്കുമരുന്ന് അടിമത്തവും അതിൻ്റെ എല്ലാ ദുഷ്പ്രവണതകളും സാധാരണമാണ് എന്ന് കാണിക്കാൻ അവർ ശ്രമിക്കുന്നു. നിയമം അനുസരിക്കുന്ന സാധാരണക്കാരനെ ഉപകാരിയായും സഹായിയായും ഇത് ചിത്രീകരിക്കുന്നു. സ്ത്രീകൾക്ക് മാത്രമല്ല സാധാരണ പുരുഷന്മാർക്കും വൈകുന്നേരം ഏഴ് മണിക്ക് ശേഷം കേരളത്തിലെ ബീച്ചുകൾ സന്ദർശിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് പോലീസ് നിർദ്ദേശിക്കുന്നു.
മദ്യപിച്ചും കലഹിച്ചും കലാപമുണ്ടാക്കിയും ഛർദ്ദിച്ചും സാധാരണക്കാരനെ ശല്യപ്പെടുത്തിയും ഒക്കെ ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ കേരള സിനിമ എന്നും സന്തോഷത്തോടെയാണ് കാണിക്കുന്നത്. മദ്യപിക്കാതെ സന്തോഷത്തോടെ സംസാരിക്കുന്ന നാലുപേരെ മലയാള സിനിമയിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ? സിനിമയിലൂടെ സാമൂഹിക സ്വീകാര്യത പതിയെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുകയാണ്. അതായത് ഒരു തമിഴ് നായകൻ സാധാരണക്കാരനെ രക്ഷിക്കുന്ന നായകനാണ് ഇന്നത്തെ മലയാള സിനിമയുടെ നായകൻ തികഞ്ഞ ഒരു മദ്യപാനിയാണ് .
കാരണം, ഇന്നത്തെ മലയാള സിനിമയുടെ കേന്ദ്രബിന്ദുവാണ് എറണാകുളം കേന്ദ്രീകരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഒരു ചെറുസംഘം മയക്കുമരുന്ന് അടിമകൾ. രാവും പകലും മദ്യപാനമാണ്. മോശമായ ആസക്തികൾ. കേരളത്തിലെ മയക്കുമരുന്നിന് അടിമകൾ, പ്രത്യേകിച്ച് എറണാകുളത്ത്, ഇന്ത്യയിലെവിടെയും സമാനതകളില്ലാത്ത സ്കെയിൽ. മലയാളത്തിലെ മുൻനിര താരങ്ങൾ പോലും മയക്കുമരുന്ന് കേസിൽ കുടുങ്ങുന്നത് പലപ്പോഴും വാർത്തകളിൽ നിറയാറുണ്ട്. ഇവരാണ് മലയാള സമൂഹത്തെ സാധാരണ പോലെ ലഹരിക്ക് അടിമയാക്കുന്നത്.
പത്തുവർഷം മുമ്പ് ആസക്തിയും വേശ്യാവൃത്തിയും സാധാരണമാക്കിയ ‘കിളി പോയി’, ‘ഒഴിവുനേരത്തെ കളി’, ‘വെടിക്കെട്ടു ’, ‘ജല്ലിക്കട്ട്’ തുടങ്ങിയ ചെറുസിനിമകൾ കേരളത്തിൽ ഇറങ്ങി. അവ ഇൻപുട്ടില്ലാത്ത വ്യാജ ചിത്രങ്ങളാണ്. അവ ‘പ്രകൃതിദത്ത കലാസൃഷ്ടികൾ’ ആയി ബുദ്ധിജീവികൾ ആഘോഷിച്ചു.. ഇന്ന് ആ പ്രവണത സിനിമയുടെ കേന്ദ്ര ബിന്ദുവായി മാറിയിരിക്കുന്നു. കേരളത്തിൻ്റെ ക്ഷേമത്തിനായി കരുതുന്ന ഒരു സർക്കാരുണ്ടെങ്കിൽ ഈ സിനിമാക്കാർക്കെതിരെ നേരിട്ട് നടപടിയെടുക്കണം.
തമിഴ്‌നാട്ടിൽ മയക്കുമരുന്നിന് അടിമയായ സിനിമകൾ ആഘോഷിക്കുന്ന ആളുകളെ ഞാൻ തെമ്മാടികളോ നീചന്മാരോ ആയി തരംതിരിക്കും. വാണിജ്യ സിനിമ ഒരു കലയല്ല. വിദ്യാഭ്യാസമോ കലാപരമായ അറിവോ ഇല്ലാത്ത വലിയ ജനക്കൂട്ടത്തോട് അത് നേരിട്ട് സംസാരിക്കുന്നു. അതിന് ഒരിക്കലും കലാസ്വാതന്ത്ര്യം നൽകരുത്. ആ ദാരിദ്ര്യം ബൗദ്ധികമായ പ്രതിരോധം തീർക്കാൻ കഴിയാത്ത സാധാരണ ജനവിഭാഗങ്ങളെ അധഃപതിപ്പിക്കും.
ഈ ആൾക്കൂട്ടങ്ങൾ വിനോദസഞ്ചാര കേന്ദ്രങ്ങളെ നശിപ്പിക്കുന്നു എന്നതാണ് ഒരു വശം. എന്നാൽ കൊടും വനത്തിനുള്ളിൽ അവർ അതിക്രമിച്ചു കയറുകയാണ്. അതിനുള്ള എല്ലാ മാർഗങ്ങളും അവർ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു. ഒരു നിയമവും മാനിക്കപ്പെടുന്നില്ല. മുന്നറിയിപ്പുകളൊന്നും പാലിക്കപ്പെടുന്നില്ല. പേരക്കയിൽ മുളകുപൊടി നിറച്ച് കുരങ്ങന്മാർക്ക് കൊടുക്കും. ആനകൾക്ക് നേരെ കുപ്പികൾ എറിയുന്നു. അവർ കാടിൻ്റെ മുകൾത്തട്ടിൽ ചെന്ന് നിന്ന് പാട്ടുപാടുകയും നിലവിളിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
മെയ് ഏറ്റവും അപകടകരമായ മാസം. അവർ ബീഡി സിഗരറ്റുകൾ തുടങ്ങിയവ തമിഴ്നാട്ടിലെ വരണ്ട വനങ്ങളിൽ വലിച്ചെറിയുന്നു. കേരളത്തിലെ കാടുകൾ പൊതുവെ വരണ്ടതല്ല. ഇവിടെ അങ്ങനെയല്ല. ഏക്കറുകളോളം കത്തിനശിക്കും. ആയിരക്കണക്കിന് ജീവനുകൾ മരിക്കും. അവർ കാര്യമാക്കുന്നില്ല.
കേരളത്തിലെ റിസോർട്ടുകളിൽ പോകുന്നത് വളരെ അപകടകരമാണ്. പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരുപാട് അനുഭവങ്ങൾ കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ എൻ്റെ സുഹൃത്തിൻ്റെ മകളെയും മരുമകനെയും അവരുടെ ഹണിമൂണിന് അയച്ചു. അത്തരത്തിലുള്ള ഒരു സംഘം നടത്തിയ ക്രൂരതയിൽ നിന്ന് അവർക്ക് അന്ന് ഓടി രക്ഷപ്പെടേണ്ടി വന്നു. സിനിമയ്ക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ താമസിച്ചിരുന്ന മാനന്തവാടി റിസോർട്ടിൽ വച്ചാണ് സംഘം ഉത്തരേന്ത്യക്കാരിയായ യുവതിയെ ആക്രമിക്കുകയും ബലാത്സംഗം ചെയ്യാൻ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്തത്. എനിക്കറിയാവുന്ന എല്ലാവരെയും എനിക്ക് ഇടപെട്ട് രക്ഷിക്കേണ്ടി വന്നു (അവിടെ ഒരു മാനേജർ പോലുമില്ല, മലയാളം പോലും അറിയാത്ത രണ്ട് ബംഗാളി പയ്യന്മാർ).
മഞ്ഞുമ്മൽ ആബോയ്സ് ഈ ആഭാസങ്ങളെ സാധാരണക്കാരൻ്റെ ആഘോഷമായി അവതരിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ന്യായീകരിക്കുക മാത്രമല്ല, അവരെ ഉയർത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. അവരെ രക്തസാക്ഷികൾ, സൗഹൃദത്തിൻ്റെ അപ്പോസ്തലന്മാർ എന്ന് വിളിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു. ഏതൊരു സംഘത്തിനും ഒരു പൊതു രീതിയുണ്ട് . ക്രിമിനൽ സംഘങ്ങൾക്കുള്ളിൽ പോലും ത്യാഗ ബോധമുണ്ട്. അത് ഉയർന്ന വികാരങ്ങളല്ല. ചിത്രത്തിനൊടുവിൽ ഇവരിൽ ഒരാൾക്ക് ദേശീയ അവാർഡ് ലഭിച്ചുവെന്ന വാർത്തയാണ് കാണിക്കുന്നത്. നിയമപ്രകാരം ജയിലിൽ അടയ്ക്കണം അതാണ് വേണ്ടത്.
തമിഴ്നാട്ടിലെയും കർണാടകയിലെയും ഈ സംഘങ്ങളെ കുറിച്ച് ഈ സിനിമ ബോധവൽക്കരണം നടത്തിയാൽ നന്നായിരിക്കും. പോലീസ് അവരെ നേരിട്ട് കുറ്റവാളികളായി മാത്രമേ പരിഗണിക്കാവൂ. ഒരിക്കലും ഒരു തരത്തിലും പിന്തുണയ്ക്കരുത്. ചിലപ്പോൾ അവർ എവിടെയെങ്കിലും കുടുങ്ങി മരിക്കുന്നത് നല്ലതാണ്. നമ്മുടെ വനങ്ങൾ സംരക്ഷിക്കപ്പെടും. അവർക്ക് പ്രകൃതി നൽകിയ സ്വാഭാവിക ശിക്ഷയാണിത്. വലിയ ചർച്ചകൾക്കാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഈ കുറിപ്പ് ഇഡാ വച്ചിരിക്കുന്നത് .
