അവൾ അറിയാതെ അവന്റെ തോളിൽ ചാരി, അവൻ്റെ സാമീപ്യം ഒരു സുരക്ഷിതത്വമായി അവൾക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു.പക്ഷേ പെട്ടന്ന് എന്തോ തെറ്റ് ചെയ്ത പോലെ രണ്ടു പേരും പിന്നിലേക്ക് മാറി.

ആ മഴക്കാലത്തിന്റെ സമ്മാനം

കുന്നിൻചെരുവിലെ ചെറിയ വീടിന്റെ ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു മീര. ഇടവപ്പാതിയുടെ ശക്തി തെളിയിച്ച് പേമാരി തിമിർത്തു പെയ്യുന്നുണ്ട്. മഴത്തുള്ളികൾ ജനൽച്ചില്ലിൽ ചിതറിത്തെറിച്ച് താഴേക്ക് ഒലിച്ചിറങ്ങുമ്പോൾ, അവളുടെ മനസ്സിലും ഓർമ്മകളുടെ ഒരു പേമാരിയായിരുന്നു.

രണ്ടു വർഷം മുൻപുള്ള ഒരു ജൂലൈ മാസമായിരുന്നു അത്. മീരയുടെ അച്ഛന് വയ്യാതായപ്പോൾ, അവൾക്ക് താൽക്കാലികമായി നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങേണ്ടി വന്നു. പട്ടണത്തിലെ തിരക്കിട്ട ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് ശാന്തമായ ഈ ഗ്രാമത്തിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ, ആദ്യമൊക്കെ അവൾക്ക് വല്ലാത്തൊരു ശൂന്യത തോന്നിയിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് അവൾ അവനെ കണ്ടുമുട്ടിയത് – അടുത്ത വീട്ടിലെ ലൈബ്രറിയിലെ പുസ്തകങ്ങളെ ജീവനുതുല്യം സ്നേഹിച്ചിരുന്ന ആൽബിൻ.

ആദ്യത്തെ കൂടിക്കാഴ്ചയൊന്നും അത്ര റൊമാന്റിക്കായിരുന്നില്ല. അച്ഛന് വായിക്കാൻ പുസ്തകങ്ങൾ എടുക്കാൻ പോയ മീരയോട്, “പുസ്തകങ്ങൾ മടക്കി വെക്കുമ്പോൾ കീറരുത്, പേജുകൾ കുളമാക്കരുത്” എന്ന് ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞത് ആൽബിനായിരുന്നു. മീര അന്ന് അവനെ മനസ്സിൽ ശപിച്ചു. എന്നാൽ പിന്നീട്, അവളുടെ അച്ഛനുമായി സംസാരിക്കാനും ചിരിക്കാനും വരുന്ന ആൽബിനെ അവൾ പതിയെ ശ്രദ്ധിച്ചുതുടങ്ങി. അവന്റെ ചിരി, അവൻ പുസ്തകങ്ങളെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുമ്പോൾ അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ മിന്നിമറയുന്ന തിളക്കം, എല്ലാം മീരയെ പതിയെ ആകർഷിച്ചു.

പുസ്തകത്താളുകളിലെ ഹൃദയസ്പന്ദനങ്ങൾ

ഒരിക്കൽ, കറണ്ട് പോയ ഒരു വൈകുന്നേരം, ആൽബിൻ അവൾക്കരികിൽ വന്നു ഒരു പുസ്തകം നീട്ടി. “ഇത് വായിച്ചു നോക്കൂ, നിങ്ങളുടെ മനസ്സിന് ഇത് വളരെ ഇഷ്ടമാകും,” അവൻ പറഞ്ഞു. അതൊരു പ്രണയകഥയായിരുന്നു. ആ പുസ്തകത്തിലെ ഓരോ വരികളിലൂടെയും അവർക്കിടയിൽ ഒരു പുതിയ ലോകം തുറന്നു. ആ ദിവസങ്ങളിൽ, അച്ഛനുറങ്ങിക്കഴിയുമ്പോൾ, മീര പതിയെ ലൈബ്രറിയിലേക്ക് പോകും. ആൽബിൻ അവിടെ കാത്തിരിപ്പുണ്ടാവും. പുസ്തകങ്ങളെക്കുറിച്ചും ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചുമുള്ള അവരുടെ സംഭാഷണങ്ങൾ പതിയെ പ്രണയത്തിലേക്ക് വഴിമാറി. മീരയുടെ സ്വപ്നങ്ങളെക്കുറിച്ചും ഭയങ്ങളെക്കുറിച്ചും ആൽബിൻ ചോദിച്ചറിഞ്ഞു, അവൻ്റെ ലോകത്തിലെ ഏകാന്തതയെക്കുറിച്ച് അവളോട് മെല്ലെ മൊഴിഞ്ഞു. അവരുടെ വാക്കുകൾ തമ്മിൽ കെട്ടുപിണഞ്ഞു, മനസ്സുകൾ തമ്മിൽ ഒരു പാലം പണിതു.

ഒരു ദിവസം, ഒരു പഴയ കവിതയെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുമ്പോൾ, ആൽബിൻ മീരയുടെ കൈയ്യിൽ പതിയെ തൊട്ടു. ഒരു നേരിയ വിറയൽ മീരയുടെ ഉള്ളിലൂടെ കടന്നുപോയി. അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി. അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഒരു മൗനം തളംകെട്ടി നിന്നു, ആ നോട്ടത്തിൽ അവർ തങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിലെ കവിതകൾ പരസ്പരം വായിച്ചറിഞ്ഞു. നിമിഷനേരം അവർ പരസ്പരം നോക്കിനിന്നു, പറയാതെ പറഞ്ഞ ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ ആ നിശബ്ദതയിൽ നിറഞ്ഞു. അന്ന്, ആൽബിൻ ആദ്യമായി അവളുടെ നെറുകയിൽ പതിയെ തലോടി. മീരയുടെ ഉള്ളിൽ ഒരു കുളിർകാറ്റ് വീശി. ആ തലോടലിൽ, അവൻ്റെ സ്നേഹത്തിൻ്റെ ആഴം അവളറിഞ്ഞു. അവൾ അറിയാതെ അവന്റെ തോളിൽ ചാരി, അവൻ്റെ സാമീപ്യം ഒരു സുരക്ഷിതത്വമായി അവൾക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു.പക്ഷേ പെട്ടന്ന് എന്തോ തെറ്റ് ചെയ്ത പോലെ രണ്ടു പേരും പിന്നിലേക്ക് മാറി. അവൾ പെട്ടന്ന് വീട്ടിലേക്ക് ഓടി.

മഴനനഞ്ഞ പാതയിലെ പ്രണയക്കാഴ്ചകൾ

ഒരു വൈകുന്നേരം, മഴ ചാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ, ആൽബിൻ മീരയെ അടുത്തുള്ള കുന്നിൻ മുകളിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി. മഴയുടെ നേർത്ത മൂടൽ കാഴ്ചയെ മനോഹരമാക്കിയിരുന്നു. താഴെ, പച്ചപ്പ് നിറഞ്ഞ താഴ്വര മയങ്ങുന്നത് അവർ നോക്കി നിന്നു. കാറ്റിൽ അവളുടെ മുടി അവന്റെ മുഖത്ത് തഴുകി. അവൻ പതിയെ അത് അവളുടെ ചെവിയുടെ പിന്നിലേക്ക് ഒതുക്കിവെച്ചു. ആ നിമിഷം, അവരുടെ ശ്വാസം പോലും ഒന്നായെന്ന് അവർക്ക് തോന്നി.

തിരികെ നടക്കുമ്പോൾ, വഴുവഴുപ്പുള്ള കല്ലുകളിൽ കാൽ തെറ്റിയ മീരയെ ആൽബിൻ താങ്ങിപ്പിടിച്ചു. അവൻ്റെ കൈ അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ അമർന്നു, അവരുടെ ശരീരങ്ങൾ തമ്മിൽ ചേർന്നു. ഒരു മിന്നൽപ്പിണർ പോലെ ആ സ്പർശം അവളിൽ ഒരു തരം ലജ്ജയും സന്തോഷവും നിറച്ചു. അവർ വേഗത്തിൽ അകന്നെങ്കിലും, ആ നിമിഷത്തിൻ്റെ ചൂട് അവരുടെ മനസ്സിൽ തങ്ങിനിന്നു. താൻ പലപ്പോഴും സ്വയം മറന്നു പോകുന്നു എന്ന് മീരയ്ക്ക് തോന്നി.

മഴയുള്ള രാവിൽ, ഹൃദയങ്ങൾ തുറക്കുന്ന നേരം

മഴ പെയ്തുകൊണ്ടിരുന്ന ഒരു രാത്രി, അവൾ പുസ്തകം വായിച്ചു തീർത്തപ്പോൾ, ആൽബിൻ അവളുടെ വീടിന്റെ വരാന്തയിൽ വന്നു നിന്നു.

“പുസ്തകം ഇഷ്ടമായോ?” അവൻ്റെ ചോദ്യത്തിൽ പതിവില്ലാത്ത ഒരു മൃദുത്വം മീര അറിഞ്ഞു.

“ഇഷ്ടമായി, പക്ഷെ അതിലെ നായകൻ അവൻ്റെ പ്രണയം തുറന്നു പറഞ്ഞില്ല,” മീര ചെറുചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

ആൽബിൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. “ചിലപ്പോൾ, ചില കാര്യങ്ങൾ പറയാതെ തന്നെ മനസ്സിലാക്കേണ്ടി വരും,” അവൻ പറഞ്ഞു. അവൻ പതിയെ മീരയുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി. അവരുടെ കൈകൾ അപ്രതീക്ഷിതമായി കൂട്ടിമുട്ടി, ഒരു ഇലക്ട്രിക് ഷോക്ക് പോലെ മീരയുടെ ഹൃദയത്തിലൂടെ ഒരു തീവ്രമായ അനുഭൂതി കടന്നുപോയി. അവൻ അവളുടെ കൈയ്യിലേക്ക് നോക്കി, പതിയെ വിരലുകൾ കൊണ്ട് തലോടി. ആൽബിൻ അവളുടെ വിരലുകൾ അവൻ്റെ വിരലുകളാൽ പതിയെ കോർത്തുപിടിച്ചു.അവന്റെ ഗന്ധം അവൾ അറിഞ്ഞു, അത് അവളെ കൂടുതൽ അവൻ്റെ അടുത്തേക്ക് ചേർത്തുനിർത്തുന്ന പോലെ തോന്നി. അവൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ചുനോക്കി. അവരുടെ കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ സംസാരിച്ചു, വാക്കുകൾക്ക് പോലും വിവരിക്കാൻ കഴിയാത്തത്ര ഗാഢമായ ഒരു ബന്ധം അവർക്കിടയിൽ രൂപപ്പെട്ടു. അവനോടൊപ്പം താൻ വല്ലാതെ സന്തോഷവതിയാകുന്നതായി മീരയ്ക്ക് തോന്നി.

അന്ന് ആൽബിൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. പക്ഷേ, അവൻ്റെ കണ്ണുകളിൽ നിറഞ്ഞ പ്രണയം മീരയ്ക്ക് വായിച്ചെടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. പിറ്റേന്ന് മീര പട്ടണത്തിലേക്ക് മടങ്ങി. “നിനക്ക് പോകേണ്ടി വരുമ്പോൾ ഒരുപാട് മിസ്സ് ചെയ്യും മീരാ,” എന്ന് യാത്ര പറയാൻ വന്ന ആൽബിൻ പറഞ്ഞു. മീര പുഞ്ചിരിച്ചുവെങ്കിലും അവളുടെ ഹൃദയം വേദനിച്ചു. അവരുടെ വിരലുകൾ അവസാനമായി ഒരു നിമിഷം കൂടി കോർത്തുപിടിച്ചു, പറയാതെ ഒരു യാത്രയയപ്പ് പോലെ. അവൻ്റെ കണ്ണുകളിലെ വിഷാദം അവളുടെ ഹൃദയത്തെ സ്പർശിച്ചു, ഒരു വിങ്ങലോടെ അവൾ അവനെ നോക്കി.

പ്രണയസാക്ഷാത്കാരത്തിന്റെ നനവാർന്ന രാത്രി

ഇന്ന്, ഈ മഴയുള്ള രാത്രിയിൽ, ആൽബിൻ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ അവളുടെ കാതുകളിൽ മുഴങ്ങുന്നു. “ചിലപ്പോൾ, ചില കാര്യങ്ങൾ പറയാതെ തന്നെ മനസ്സിലാക്കേണ്ടി വരും.” എന്നാൽ ഇന്ന് അവൾക്കറിയാം, വാക്കുകൾക്കപ്പുറം അവരുടെ പ്രണയം വളർന്നിരിക്കുന്നു എന്ന്.

പെട്ടെന്ന്, വാതിലിൽ ഒരു മുട്ട് കേട്ടു. മീര വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ, മഴ നനഞ്ഞ് മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ആൽബിനെ കണ്ടു. അവൻ്റെ കയ്യിൽ ഒരു പുസ്തകമുണ്ടായിരുന്നു. അവൻ്റെ മുടിയിഴകളിൽ നിന്ന് മഴത്തുള്ളികൾ അടർന്നു വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു, അവനെ കൂടുതൽ ആകർഷകനാക്കി.

“നീ ഉറങ്ങിയെന്ന് കരുതി,” അവൻ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.

മീര അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. “ഇല്ല, നിന്നെ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു.” അവനെ പെട്ടെന്നുയ വിഡി കണ്ട ഒരു അങ്കലാപ്പും കാട്ടാതെ താനെന്ന അവൾ പറഞ്ഞു.

ആൽബിൻ പുസ്തകം അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി. “ഇതൊരു പുതിയ പുസ്തകമാണ്. ഇതിൽ നമ്മുടെ കഥയുണ്ട്.”

മീര പുസ്തകം വാങ്ങി, അവൻ്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. ആ നോട്ടത്തിൽ, പറയാതെ പറഞ്ഞ പ്രണയത്തിൻ്റെ ആഴം അവൾ അറിഞ്ഞു. ആൽബിൻ അവളുടെ കൈപ്പത്തിയിൽ പതിയെ തലോടി. അവൻ്റെ തണുത്ത വിരലുകൾ മീരയുടെ ചർമ്മത്തിൽ തട്ടിയപ്പോൾ, ഒരുതരം സമാധാനവും സന്തോഷവും അവളുടെ ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞു. അവൻ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി, അവളുടെ നെറ്റിയിൽ മൃദുവായി ചുംബിച്ചു. ആ ചുംബനത്തിൽ അവരുടെ പ്രണയം പൂർണ്ണതയിലെത്തി. പുറത്ത് മഴ ശക്തി പ്രാപിച്ചു, പക്ഷേ അവർക്കിടയിൽ പ്രണയത്തിൻ്റെ ഇളംചൂട് നിറഞ്ഞു. ആൽബിൻ പതിയെ അവളുടെ തോളിൽ കൈയ്യിട്ടു, അവളും അവൻ്റെ മാറിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. ആ മഴയുള്ള രാത്രിയിൽ, അവരുടെ പ്രണയം പൂർണ്ണമായി പൂവിട്ടു, വാക്കുകൾക്ക് അതീതമായ ഒരു അടുപ്പത്തോടെ അവർ പരസ്പരം ചേർന്നിരുന്നു.

Malayalam story,Malayalam short story